Een blog beginnen, doe je niet zomaar. Dat heb ik nu wel ondervonden. Zoveel beslissingen die genomen moeten worden. En aangezien een van mijn talenten het overdenken van alles is, duurde het even voordat ik überhaupt wist waarover ik wilde schrijven.
Het meest logische is schrijven over kunst. Ik ben kunsthistorica, werkzaam in de kunstuitleen en ik schrijf op freelance basis kunst gerelateerde artikelen. Maar mijn grootste passie is lezen. Boeken, boeken en nog eens boeken. Romans, thrillers, biografieën, het maakt me niet heel veel uit (of misschien toch wel, ik ben niet zo van de reisverhalen en doktersromannetjes). Onlangs merkte ik echter dat ik het tijdens conversaties altijd over eten heb. Wat ik heb gegeten, waar, wanneer.. Als ik net mijn ontbijt achter mijn kiezen heb, bedenk ik al wat ik die avond op mijn bord wil. En niet alleen om praktische redenen. Zo vaak heb ik gehoopt dat ik een van die mensen kon zijn voor wie eten gewoon brandstof was. Je merkt het al, teveel om over te schrijven, moeilijk om een keuze te maken.
Ook het bedenken van een titel voor deze blog kostte tijd. Had ik een, naar mijn bescheiden mening, perfecte titel, bleek het te gelimiteerd! Uiteindelijk werd het ‘Art, Books, Food & Other Issues’. Deze titel beperkt me niet, want meer vrijheid is altijd fijn, toch?

Deze blog zal dus het meest over kunst, boeken en eten gaan. Maar waarschijnlijk ook over andere dingen, bijvoorbeeld frustraties omtrent politieke situaties, of over het Nederlands elftal dat weer eens verliest.
Ik denk te veel en te snel. Dit wordt een mooie manier om te ventileren. Zie maar of je het wilt lezen. Trouwens commentaar geven mag ook.
Groetjes!
Pris