Als je Surinaams bent en je wordt 35 dan heb je bigi yari en dat moet gevierd worden. Ik kan me nog goed herinneren hoe het was toen mijn moeder 35 werd. We woonden in Suriname. Het was heel druk, echt iedereen was uitgenodigd. Ze wist dat ze een feestje had, maar ze wist niets van de ene na de andere verrassing die op haar wachtte. Een heuse bazuinkoor bijvoorbeeld (= een stel oude mannen die live muziek spelen) waar uitbundig op gedanst werd. Omdat ik toen pas 11 jaar was, had ik niet helemaal door dat mijn moeder 35 was geworden; alleen maar dat ze heel oud was en dat het bigi yari was. Veel eten, luide live muziek, veel mensen, dansen. Mijn moeder die overgoten werd met djogo (=Surinaams bier) en een cadeau kreeg, die niet zou misstaan in de gemiddelde erotische winkel.
Toen mijn zus twee jaar geleden 35 werd, gaf ze een zelf gecoördineerd feest in een zaal. Het was dubbel feest, omdat zij het vierde met haar vriend die 40 werd. Veel mensen, een dj, een live band, eten en iets meer geciviliseerde cadeaus dan mijn moeder kreeg op haar verjaardag.
Vorige week ben ik 35 geworden. Omdat ik de afgelopen twee jaar mijn verjaardag niet echt gevierd had, besloot ik nu wel iets te doen. Een paar maanden van tevoren werd er al nagedacht over hoe het feest eruit zou zien. Natuurlijk was het belangrijkste het eten. Vele gesprekken met mijn moeder volgde waarbij uiteindelijk besloten werd voor drie gerechten. Mijn moeder zou mijn moeder echter niet zijn als ze bij elk telefoongesprek dat volgde niet weer een ander gerecht op het menu toevoegde. De gastenlijst was ook best moeilijk te bepalen. Het liefst nodigde ik iedereen die ik ken en een soort van lief heb, uit. Maar dan kom je uit op meer dan 100 man (3/4 hiervan is familie) en dat past niet in ons huisje (een zaal huren was uitgesloten). Op een gegeven moment na veel wikken en wegen, had ik een lijstje met de mensen die ik het liefste om me heen wou hebben. De weken voor de grote dag was het taken verdelen tussen mij, mijn moeder en mijn zus. Boodschappen doen, het eten voorbereiden, huis schoonmaken en versieren en vast voldoende rust nemen.
Zaterdag, de dag voor mijn jaardag, was het zover. Terwijl ik met mijn lief alles in orde maakte stopte er een busje voor de deur. Een jolige, Amsterdammer kwam de karaoke-set installeren! Verrassing van mijn zus. Na ongeveer een half uur van enkel schaapachtig lachen, was de professionele set geïnstalleerd en kon ik niet anders dan me verheugen op een avond vol vals gezang. Mijn lief ging vast naar de buren om te laten weten dat het weleens luidruchtig kon worden.
Vanaf ongeveer 17u stroomden de mensen binnen. Allemaal eigenlijk te vroeg, maar dat gaf niet, want “de rum was binnen, dus de pret kon beginnen”. Het werd een avond van heerlijk eten, drinken  en veel karaoke. Op zich al pret genoeg. Tot een uur voor middernacht, voor ik officieel jarig was, ik heel luide muziek hoorde en er plotseling een aantal muzikanten mijn huis binnen kwamen. Mijn liefste moeder had, geheel volgens traditie, een live bandje geregeld. En dat in mijn huiskamer in Almere. In totaal iets langer dan een uur heb ik al mijn zorgen van de afgelopen 34 jaar van mij afgedanst. Het werd een avond om nooit meer te vergeten waarbij ik zoveel liefde om me heen voelde. Als 35 zo voelt, prima! Laat dan maar komen!