RaQuel van Haver (Bogota, 1989) vindt haar inspiratie voornamelijk op straat waar ze honderden foto’s maakt van hetgeen haar boeit. Het zijn daarbij vooral de in de Bijlmer woonachtige mannen die zij interessant vindt om weer te geven. Deze staren me, in haar werkruimte/ woning in Heesterveld, dan ook van alle kanten aan, vanuit kleine portretten van 30×30 cm en vanuit meer dan levensgrote schilderijen. Nadat ze de foto’s geselecteerd heeft, maakt ze een compositie op papier, die ze uiteindelijk weer op doek vertaalt, altijd de originele foto’s als eerste uitgangspunt beschouwend.
Dat ze van werken met materie houdt, is duidelijk zichtbaar aan de manier waarop Van Haver haar
schilderijen maakt. Haar werken kenmerken zich door pasteus gebruikte verf. Doordat ze gebruik maakt van grote kwasten om de verf te verdelen doen de werken op beeld ontzettend denken aan de arceringen van houtsnedes. Ze boetseert als het ware de lagen op uit jute vervaardigde doeken. Hierbij gebruikt ze niet alleen ‘verse’ verf, maar ook de dikke resten op haar palet. Dit boetseren doet recht aan de figuren die ze afbeeldt. Materie en voorstelling versterken elkaar enorm zodat het geheel vrij intimiderend kan overkomen.
Behalve schilderijen maakt Van Haver ook houtskooltekeningen. Hierbij heeft ze, naast het aanbrengen van scherpe lijnen, ook de mogelijkheid om de houtskool iets uit te vegen, waardoor de tekeningen een zachtere aanblik krijgen dan de schilderijen.
Wat Van Haver gemeen heeft met Caribische kunstenaars is het vraagstuk van identiteit dat een belangrijke rol speelt in haar werk. Niet heel gek als je weet dat Van Haver als klein meisje uit Bogota geadopteerd is door Nederlandse ouders. Ze probeert het op te lossen door het weergeven van figuren die op het eerste gezicht vooroordelen bij mensen oproepen, maar die zich op elke plek op de wereld zouden kunnen begeven. Door ze meer dan levensgroot weer te geven en letterlijk meer ‘body’ toe te brengen, dwingt ze de toeschouwers om stil te staan bij thema’s als diversiteit en vooringenomenheid.
Dat RaQuel van Haver slechts een jaar geleden afstudeerde van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht is niet zichtbaar in haar werk. Ze timmert goed aan de weg met meerder groeps- en solo tentoonstellingen. Ook is ze dit jaar voor de tweede keer genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst. De uitreiking en de daarbij horende tentoonstelling worden in oktober gehouden.
Priscilla Tosari 
Indrukwekkend!!!
LikeLike