Vertrouwd, maar toch anders

Bijna een nieuw jaar, dus weer tijd voor een evaluatie van het afgelopen jaar, dacht ik. Maar als ik er goed over nadenk, is het dit jaar, privé, vrij rustig geweest. In ieder geval wat spannende gebeurtenissen betreft. Ik ben voornamelijk bezig geweest met mijn dagelijkse bezigheden. Dus zoontje, geliefde, familie en werk. Misschien tijd voor meer enerverende zaken vanaf nu? Als je de actualiteit een beetje volgt en af en toe een krant oppakt, zou je inderdaad geloven dat er spannende dingen aankomen. Volgend jaar maart weer verkiezingen en niet alleen bij ons. Ook in Frankrijk en Duitsland en natuurlijk vanaf januari 2017 geen Obama meer, maar Trump. Ik las zelfs dat een wetenschapper door middel van een aantal berekeningen heeft voorspelt dat in 2020 de derde wereldoorlog uitbreekt. Alles zou er naar toe wijzen. Hij heeft al een aantal waarschuwingen, bijvoorbeeld richting de VN, doen uitgaan. En het is nu zaak om, volgens anderen, ervoor te zorgen dat we als we eenmaal in die oorlog zitten, niet spijt hebben van de beslissingen die we nu eigenlijk niet goed genomen hebben. Tja..

Ik sla het afgelopen weekend een krant open en het ene na het andere nieuws treft me. De verkiezingen in Amerika die gemanipuleerd zijn door Russische inmenging, het hartverscheurende nieuws over Alleppo, Nederlandse elite die vrezen voor de opkomende populisten enzovoort enzovoort. Ik was uiteindelijk blij om te kunnen lezen dat de Nederlandse handbalsters de finale van de EK hadden gehaald. Let wel, ik heb totaal niks met handbal, maar ik wou gewoon blij worden van iets uit die vervloekte krant. Helaas bereikte mij vandaag het nieuws dat ze niet gewonnen hebben.

Ik ben niet een heel erg opgewekte, alsmaar positief mens. Ik ben eerder vrij cynisch en hou ontzettend van klagen, maar nu ben ik er wel ff klaar mee. Ik hoop echt dat we met z’n allen iets aardiger kunnen zijn, starting now please! Begint het daar gewoon niet mee? In plaats van elkaars verschillen telkens te benadrukken, misschien onder ogen zien dat we best veel overeenkomsten hebben. We zijn allemaal mensen die geluk, pijn en emoties kennen. Ik hoop dus op een fijner jaar met meer begrip voor elkaar. En dan niks geen tolerantie meer (dat woord moeten we maar met z’n allen verbannen!), maar puur begrip en respect voor elkaar. Ook ik zal daaraan werken.

En als we het hebben over spannende nieuwe dingen, dan is dit het nieuwe begin: mijn nieuwe website. Vertrouwd, maar toch even anders. Met hele leuke en soms ook gewoon fijn oppervlakkige zaken die mij bezig houden. Volg het als je zin/ tijd hebt.

Dit bericht werd geplaatst in Other Issues. Bookmark de permalink .

2 reacties op Vertrouwd, maar toch anders

  1. richard misran zegt:

    wie cultuur overboord gooit
    of het als iets dat minder belangrijk is
    in de marge plaatst,
    zaagt als het ware de poten
    onder zijn/haar eigen stoel vandaan.

    zeker in tijden van onzekerheid
    en het losser worden
    van maatschappelijke verbanden
    hebben veel burgers behoefte
    aan een eigen culturele beleving
    want het is die culturele beleving
    die voor een groot deel bepaalt
    of mensen zich ergens thuisvoelen
    en niet zo zeer de vraag
    of die cultuur nu eigen is of niet.

    dit is wat mij betreft
    de voornaamste uitdaging
    van 2017
    het vinden van een duurzame manier
    tot behoud en vergroting van de
    rijke culturele verscheidenheid.

    fijne feestdagen en een
    gelukkig en gezond 2017

    Like

Plaats een reactie