Deel 2 uit de serie ‘Het Kerkhof der Vergeten Boeken’. Het is de tweede keer dat ik dit boek lees. Ik las het eerste deel De Schaduw van de Wind al toen het uitkwam in 2004 en pas jaren later las ik Het Spel van de Engel. De overige delen van het vierluik heb ik natuurlijk wel gekocht, maar was ik niet in begonnen. Ik besloot vorig jaar eindelijk de gehele serie te lezen, dus was het eerst herlezen geblazen.
Het Spel van de Engel is een prachtig boek. Behalve dan dat ik af en toe het gevoel had dat het tempo wel iets sneller kon. Maar de donkere, gotische sfeer, het mysterie, wat is echt en wat niet?, het bovennatuurlijke, het liefdesverhaal, het verhaal over vriendschap en onbeantwoorde liefde met als achtergrond Barcelona…. En dan het einde, dat is hartverscheurend mooi…
Ik ben inmiddels begonnen aan De Gevangene van de Hemel en daarin komen de hoofdpersonen van De Schaduw van de Wind weer voor, Daniel Sempere en Fermin Romero de Torres. In het voorwoord van Zafon aan de lezer zegt hij,
“… met dit boek komen we eindelijk bij de werkelijke kern van de intrige en stuiten we op het hart van de hele vertelling.”
Ik ben benieuwd.
Priscilla Tosari 